بعضي وقتها دلم ميخواد حرف بزنم دلم ميخواد يه جورايي خودمو از

دست بغض تلخي كه قلبمو چنگ ميزنه نجات بدم دلم ميخواد هر چي

كه آزارم ميده رو رها كنم اما نميتونم آخه خيلي سخته آدم غمي رو

كه مدت خيلي زيادي با اون سر كرده به راحتي از خودش برونه

بيشتر وقتها فكر ميكردم كه فقط خودمم كه دلم تنگه فقط خودمم كه تو

بازي روزگار شكست خوردم ........

اما الان نظرم عوض شده تو كار اين دنيا موندم مگه ميشه اوني كه تا

چند وقت قبل فكر ميكردم هيچ غمي نداره و تو شادي غرقه يه بازنده

باشه يه شكست خورده تو قمار زندگي آخه مگه ميشه باور كرد كه دل

اون از همه گرفته تره مگه ميشه باور كرد كه اون از همه تنهاتره و

منتظر يه راهه نجاته واي كه چقدر دنياي ما آدما كوچيكه نمي دونم

تويي كه اين متنو ميخوني دلت چقدر گرفتست يا موقع دلتنگيهات با

دلت چكار ميكني ؟.....................